Ελληνική Μυθολογία - Μέρος Τεταρτο: ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ
Ο Ποσειδώνας, όπως και τ' αδέρφια του, έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του μέσα στο σκοτεινό στομάχι του πατέρα του Κρόνου. Μέχρι τη στιγμή που ο αδερφός τους, ο Δίας, κατάφερε να τους βγάλει από την ιδιόμορφη φυλακή τους. Aυτό που έκανε τα πρώτα χρόνια της ζωής του ήταν να βοηθήσει τα αδέρφια του, έτσι ώστε να βγάλουν από τη μέση τον πατέρα τους και τους υπόλοιπους Τιτάνες και να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους. Μετά απ' αυτό, οι τρεις γιοι του Κρόνου αποφάσισαν να μοιράσουν τον κόσμο. Με πρόταση του Δία, χώρισαν τον κόσμο σε τρεις επικράτε� �ες, τον Ουρανό, τη θάλασσα και τον Κάτω Κόσμο. Ο Όλυμπος και η Γη έμεναν κοινοί τόποι για να τους επισκέπτονται όποτε ήθελαν.
Επειδή και οι τρεις ήθελαν τον ουρανό και κανένας φυσικά δεν ήθελε να βασιλεύει για όλη του τη ζωή στον Άδη, έκαναν κλήρωση. Ο Δίας τράβηξε πρώτος και του έλαχε η βασιλεία του ουρανού. Ο Ποσειδώνας τράβηξε δεύτερος και του έτυχε η θάλασσα. Ο Πλούτωνας αμέσως κατσούφιασε, μα γρήγορα αποδέχτηκε τη μοίρα του και αποτραβήχτηκε στο σκοτεινό του βασίλειο.Στο Ποσειδωνα ανήκε το Βασίλειο των θαλασσών και ήταν ο εξουσιαστής της καθώς και των πηγών και των γλυκών νερών. Ομως δεν μπορούσε να χωνέψει εύκολα τη νίκη του Δία. Με κρύα καρδιά παραδέχτηκε το αποτέλεσμα, αλλά από τότε χρειάστηκε να κοντραριστεί και να λογομαχήσει πολλές φορές με τον αδερφό του, μέχρι να αναγνωρίσει την παντοτινή του κυριαρχία και την παντοδυναμία του. Αρκετες φορες ο Ποσειδωνας προσπαθησε να παρει την εξουσια απο τον αδερφο του,Δια,αλλα απετυχε σε ολες τις προσπαθειες του.
Σε μια συγκεκριμενη περιπτωση ο Διας οργισμενος με τον αδερφο του αποφασισε να τον τιμωρησει υποχρεώνοντάς τον να δουλέψει στην υπηρεσία του βασιλιά της Τροίας Λαομέδοντα. Ο βασιλιάς ανέθεσε στο θεό να χτίσει τα τείχη της πόλης του. Με το πέρασμα του χρόνου, ο Ποσειδώνας άρχισε να συνειδητοποιεί την ανωτερότητα του Δία, να του δείχνει την υποταγή του και να του προσφέρει τη βοήθειά του όποτε τη χρειαζόταν. Στάθηκε στο πλευρό του και στην Τιτανομαχία και τη Γιγαντομαχία. Επίσης βοήθησε τον αδερφό του και σε άλλες περιπτώσεις. Γαλήνεψε τη θάλασσα για να περάσει ο Δίας με τη λεία του μετά την αρπαγή της Ευρώπης. Βοήθησε τη Λητώ να βρει το νησί Δήλος για να γεννήσει τα παιδιά του, τον Απόλλωνα και την Άρτεμη. Τέλος υποστήριξε την Ιώ, μια ακόμη ερωμένη του Δία, όταν την καταδίωκε η ζηλόφθονη Ήρα.
Ο Ποσειδώνας είχε βέβαια, όπως και οι υπόλοιποι θεοί, ένα μεγαλόπρεπο παλάτι πάνω στον Όλυμπο που το κατασκεύασε ο Ήφαιστος. Σ' αυτό έμενε όποτε χρειαζόταν να παραβρεθεί σε κάποια σημαντική σύναξη των θεών για να πάρουν κάποια σπουδαία απόφαση.
Άλλοτε πάλι πήγαινε σε γλέντια που διοργανώνονταν στην ψηλότερη κορυφή της Ελλάδας, είτε με αφορμή κάποιο γάμο των αθανάτων, είτε για τη γέννηση κάποιου νέου θεού, είτε για την επέτειο κάποιας νίκης.
Εφόσον όμως ήταν άρχοντας της θάλασσας και εκεί περνούσε τον περισσότερο καιρό του, είχε ένα μαλαματένιο παλάτι μέσα στον αχανή βυθό της.
Κοράλλια και παράξενα κοχύλια στόλιζαν το όμορφο, υποβρύχιο κατάλυμά του. Τεράστια διαμάντια λαμποκοπούσαν και φωτιζόταν έτσι ο σκοτεινός βυθός. Χιλιάδες χρυσόψαρα τον ακολουθούσαν παντού και φρόντιζαν να είναι περιποιημένος ο γαλάζιος χιτώνας του. Στην είσοδο του παλατιού δυο τεράστιοι θαλάσσιοι ιππόκαμποι φρουρούσαν άγρυπνα μέρα νύχτα. Όταν ο σεβαστός άρχοντας των βυθών έβγαινε από το ανάκτορό του για ν' ανέβει στην επιφάνεια, όλα τα κήτη του Ωκεανού αναγνώριζαν τον αφέντη τους και παραμέριζαν για να περάσει.
Νόμιμη σύζυγος του θαλασσινού θεού είναι η Αμφιτρίτη, μια από τις κόρες του Νηρέα. Κάποτε που ο θεός περνούσε από τη Νάξο συνάντησε τις Νηρηίδες που έπαιζαν στην ακτή μ' ένα πολύχρωμο τόπι.
Η Αμφιτρίτη ξεχώριζε απ' όλες τις αδερφές της για την ομορφιά και τη χάρη της. Ο Ποσειδώνας την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, την απήγαγε και την οδήγησε σε μια σπηλιά όπου την παντρεύτηκε και έσμιξε μαζί της.
Από την ένωση του Ποσειδώνα και της Νηρηίδας γεννήθηκαν ένας γιος, ο Τρίτωνας, και δυο κόρες, η Ρόδος και η Βενθεσικύμη.
Η Αμφιτρίτη δε ζήλευε το σύζυγό της όπως η Ήρα τον Δια. Δεν υπάρχει παρά ένας μόνο μύθος για την εκδίκηση της θαλασσινής θεάς.
Όταν κάποτε ο Ποσειδώνας ερωτεύτηκε τη Νύμφη Σκύλλα, η Αμφιτρίτη έριξε στην πηγή όπου λουζόταν η Νύμφη μαγικά βότανα, με την επίδραση των οποίων η πανώρια κόρη μεταμορφώθηκε σε απαίσιο τέρας.
Μια αλλη αναλογη ερωτικη περιπετεια του Ποσειδωνα ειναι αυτη με την Μεδουσα. Αυτή ανήκε στη γενιά των Κενταύρων και είχε εξαιρετική ομορφιά στα ανθρώπινα μέλη της. Κάποτε που ο Ποσειδώνας βγήκε στη στεριά και γύριζε στα καταπράσινα λιβάδια της Θεσσαλίας, τη συνάντησε και μη μπορώντας ν' αντισταθεί στο ερωτικό του πάθος, μεταμορφώθηκε σε άλογο, γιατί διαφορετικά δεν υπήρχε τρόπος να σμίξει μαζί της. Εκεί κοντά βρισκόταν ένας ναός της παρθένας Αθηνάς. Η θεά εξοργίστηκε που συνέβη ένα τέτοιο αμάρτημα στον ιερό της χώρο. Δεν � �πορούσε όμως να τιμωρήσει τον υπαίτιο γιατί ήταν αθάνατος θεός και μάλιστα ανήκε σε παλιότερη γενιά από την ίδια. Γι' αυτό ξέσπασε πάνω στη Μέδουσα, τη μεταμόρφωσε σε φοβερό τέρας που αντί για μαλλιά είχε δηλητηριώδη φίδια.
Ο Ποσειδωνας ειχε πολλα παιδια αλλα ενα απο τα πιο γνωστα ειναι ο γιγαντομορφος κυκλωπας Πολυφημος,οπου προσωποποιεί την τυφλή και κτηνώδη δύναμη που στερείται οποιουδήποτε ίχνους λογικής. Ο Όμηρος μας αφηγείται το πάθημά του από τον Οδυσσέα, που τον ξεγέλασε λέγοντάς του ότι τον λένε Κανένα. Γι' αυτήν όμως την πράξη του ο Ποσειδώνας καταδίωξε το βασιλιά της Ιθάκης πάρα πολύ, κατά τη δεκάχρονη πορεία του για την πατρίδα.
Ο Ποσειδώνας σαν θεός της θάλασσας είναι υπεύθυνος για τις φοβερές τρικυμίες και τους κατακλυσμούς που προκαλεί μ' ένα άγγιγμα της τρίαινάς του, μα και για τη γαληνεμένη θάλασσα και τα ήρεμα ταξίδια των ναυτικών. Ως ναυτικός λαός οι Έλληνες δεν γινόταν διαφορετικά από το να είχαν Θεό των θαλασσών, θεό που να διατηρεί ήρεμη την θάλασσα και καλοτάξιδη ή να την εξαγριώνει και να ταράσσει ώστε να μην μπορεί κανείς να επιβιώσει σε αυτήν.
Ο Ποσειδώνας, όπως και τ' αδέρφια του, έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του μέσα στο σκοτεινό στομάχι του πατέρα του Κρόνου. Μέχρι τη στιγμή που ο αδερφός τους, ο Δίας, κατάφερε να τους βγάλει από την ιδιόμορφη φυλακή τους. Aυτό που έκανε τα πρώτα χρόνια της ζωής του ήταν να βοηθήσει τα αδέρφια του, έτσι ώστε να βγάλουν από τη μέση τον πατέρα τους και τους υπόλοιπους Τιτάνες και να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους. Μετά απ' αυτό, οι τρεις γιοι του Κρόνου αποφάσισαν να μοιράσουν τον κόσμο. Με πρόταση του Δία, χώρισαν τον κόσμο σε τρεις επικράτε� �ες, τον Ουρανό, τη θάλασσα και τον Κάτω Κόσμο. Ο Όλυμπος και η Γη έμεναν κοινοί τόποι για να τους επισκέπτονται όποτε ήθελαν.
Επειδή και οι τρεις ήθελαν τον ουρανό και κανένας φυσικά δεν ήθελε να βασιλεύει για όλη του τη ζωή στον Άδη, έκαναν κλήρωση. Ο Δίας τράβηξε πρώτος και του έλαχε η βασιλεία του ουρανού. Ο Ποσειδώνας τράβηξε δεύτερος και του έτυχε η θάλασσα. Ο Πλούτωνας αμέσως κατσούφιασε, μα γρήγορα αποδέχτηκε τη μοίρα του και αποτραβήχτηκε στο σκοτεινό του βασίλειο.Στο Ποσειδωνα ανήκε το Βασίλειο των θαλασσών και ήταν ο εξουσιαστής της καθώς και των πηγών και των γλυκών νερών. Ομως δεν μπορούσε να χωνέψει εύκολα τη νίκη του Δία. Με κρύα καρδιά παραδέχτηκε το αποτέλεσμα, αλλά από τότε χρειάστηκε να κοντραριστεί και να λογομαχήσει πολλές φορές με τον αδερφό του, μέχρι να αναγνωρίσει την παντοτινή του κυριαρχία και την παντοδυναμία του. Αρκετες φορες ο Ποσειδωνας προσπαθησε να παρει την εξουσια απο τον αδερφο του,Δια,αλλα απετυχε σε ολες τις προσπαθειες του.
(Τείχη Τροίας) |
Ο Ποσειδώνας είχε βέβαια, όπως και οι υπόλοιποι θεοί, ένα μεγαλόπρεπο παλάτι πάνω στον Όλυμπο που το κατασκεύασε ο Ήφαιστος. Σ' αυτό έμενε όποτε χρειαζόταν να παραβρεθεί σε κάποια σημαντική σύναξη των θεών για να πάρουν κάποια σπουδαία απόφαση.
Άλλοτε πάλι πήγαινε σε γλέντια που διοργανώνονταν στην ψηλότερη κορυφή της Ελλάδας, είτε με αφορμή κάποιο γάμο των αθανάτων, είτε για τη γέννηση κάποιου νέου θεού, είτε για την επέτειο κάποιας νίκης.
Εφόσον όμως ήταν άρχοντας της θάλασσας και εκεί περνούσε τον περισσότερο καιρό του, είχε ένα μαλαματένιο παλάτι μέσα στον αχανή βυθό της.
Κοράλλια και παράξενα κοχύλια στόλιζαν το όμορφο, υποβρύχιο κατάλυμά του. Τεράστια διαμάντια λαμποκοπούσαν και φωτιζόταν έτσι ο σκοτεινός βυθός. Χιλιάδες χρυσόψαρα τον ακολουθούσαν παντού και φρόντιζαν να είναι περιποιημένος ο γαλάζιος χιτώνας του. Στην είσοδο του παλατιού δυο τεράστιοι θαλάσσιοι ιππόκαμποι φρουρούσαν άγρυπνα μέρα νύχτα. Όταν ο σεβαστός άρχοντας των βυθών έβγαινε από το ανάκτορό του για ν' ανέβει στην επιφάνεια, όλα τα κήτη του Ωκεανού αναγνώριζαν τον αφέντη τους και παραμέριζαν για να περάσει.
(Ποσειδωνας & Αμφιτριτη) |
Νόμιμη σύζυγος του θαλασσινού θεού είναι η Αμφιτρίτη, μια από τις κόρες του Νηρέα. Κάποτε που ο θεός περνούσε από τη Νάξο συνάντησε τις Νηρηίδες που έπαιζαν στην ακτή μ' ένα πολύχρωμο τόπι.
Η Αμφιτρίτη ξεχώριζε απ' όλες τις αδερφές της για την ομορφιά και τη χάρη της. Ο Ποσειδώνας την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, την απήγαγε και την οδήγησε σε μια σπηλιά όπου την παντρεύτηκε και έσμιξε μαζί της.
Από την ένωση του Ποσειδώνα και της Νηρηίδας γεννήθηκαν ένας γιος, ο Τρίτωνας, και δυο κόρες, η Ρόδος και η Βενθεσικύμη.
Η Αμφιτρίτη δε ζήλευε το σύζυγό της όπως η Ήρα τον Δια. Δεν υπάρχει παρά ένας μόνο μύθος για την εκδίκηση της θαλασσινής θεάς.
Όταν κάποτε ο Ποσειδώνας ερωτεύτηκε τη Νύμφη Σκύλλα, η Αμφιτρίτη έριξε στην πηγή όπου λουζόταν η Νύμφη μαγικά βότανα, με την επίδραση των οποίων η πανώρια κόρη μεταμορφώθηκε σε απαίσιο τέρας.
(Μέδουσα) |
(Πολύφημος) |
Ο Ποσειδώνας σαν θεός της θάλασσας είναι υπεύθυνος για τις φοβερές τρικυμίες και τους κατακλυσμούς που προκαλεί μ' ένα άγγιγμα της τρίαινάς του, μα και για τη γαληνεμένη θάλασσα και τα ήρεμα ταξίδια των ναυτικών. Ως ναυτικός λαός οι Έλληνες δεν γινόταν διαφορετικά από το να είχαν Θεό των θαλασσών, θεό που να διατηρεί ήρεμη την θάλασσα και καλοτάξιδη ή να την εξαγριώνει και να ταράσσει ώστε να μην μπορεί κανείς να επιβιώσει σε αυτήν.
Σχετικά άρθρα:
Ελληνική Μυθολογία - Μέρος πρώτο: ΔΙΑΣ
Ελληνική Μυθολογία - Μέρος Δευτερο: ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ
Ελληνική Μυθολογία - Μέρος Τρίτο: ΆΡΤΕΜΙΣ
Πηγή: http://www.ramnousia.com/
No comments:
Post a Comment