ΑΜΦΙΠΟΛΗ: Στέγαστρο ασπίδα πάνω από το αρχαίο μνημείο

Μάχη με τα χώματα δίνουν οι ανασκαφείς στην Αμφίπολη, ενώ καλύπτουν με στέγαστρο-ασπίδα για τα καιρικά φαινόμενα όλο το μνημείο. Το στέγαστρο θα είναι προσωρινό και θα αντικατασταθεί στο μέλλον με κάποιο άλλο, αφού ολοκληρωθεί η ανασκαφή και φανούν όλες οι ανάγκες.
Ενώ το στέγαστρο σκέπασε τις σφίγγες, «στο κέντρο και μπροστά από την είσοδο αποκαλύπτεται το βοτσαλωτό δάπεδο, που αποτελείται από ορθογώνια και τετράγωνα σχήματα, πλαισιωμένα από ασπρόμαυρους ρόμβου

Ενώ το στέγαστρο σκέπασε τις σφίγγες, «στο κέντρο και μπροστά από την είσοδο αποκαλύπτεται το βοτσαλωτό δάπεδο, που αποτελείται από ορθογώνια και τετράγωνα σχήματα, πλαισιωμένα από ασπρόμαυρους ρόμβους», όπως αναφέρει το υπουργείο πολιτισμού και απεικονίζεται αριστερά
Η ποταμίσια άμμος που φαίνεται να έχει κατακλύσει τους ταφικούς θαλάμ ους χρειάζεται να αφαιρεθεί ώστε να διαπιστωθεί ποιος ήταν ο νεκρός που είχε ταφεί εκεί. Η αφαίρεση πρέπει να γίνει με επιστημονικό τρόπο, καθώς μπορεί μεν να υπάρχει αδημονία ως προς την ταυτότητα του νεκρού, όμως αυτή ακριβώς η ταυτότητα μπορεί να χαθεί εφόσον όλα δεν γίνουν με τον σωστό τρόπο.

Πλημμύρες
Η άμμος μέσα στον τάφο πιθανώς σημαίνει ότι νερά από πλημμύρες του ποταμού Στρυμόνα μπήκαν πολλές φορές σε αυτόν ανά τους αιώνες. Εφόσον αυτό συνέβη, τα κεραμικά ευρήματα έχουν κουνηθεί από τη θέση τους, σε αντίθεση με τα μ� �ταλλικά, άρα θα πρέπει τα χώματα να ερευνηθούν με προσοχή.
Χθες αφαιρέθηκε και ο τελευταίος δόμος από τον τοίχο σφράγισης, που έκλεινε την πρόσοψη του ταφικού μνημείου, αποκαλύπτοντας τη συνέχεια του ψηφιδωτού δαπέδου. Οπως είχε γράψει το «Εθνος» πριν από δέκα μέρες, πίσω από τον τοίχο και μέχρι την είσοδο του τάφου υπάρχει ψηφιδωτό δάπεδο με ρόμβους το οποίο φαίνεται να συνεχίζεται.

Η χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου αναφέρει: «Στο κέντρο και μπροστά από την είσοδο αποκαλύπτεται βοτσαλωτό δάπεδο, που αποτελείται από ορθογώνια και τετράγωνα σχήματα, πλαισιωμένα από ασπρόμαυρους ρόμβους. Στο κάτω μέρος της πρόσοψης εμφανίζεται στη νωπογραφία ταινία, μπλε χρώματος, η οποία συνεχίζεται και στους πλευρικούς τοίχους».
Οι ανασκαφείς εξακολουθούν να αφαιρούν χώματα από τον προθάλαμο, σε πλάτος περίπου δύο μέτρων, από τον τοίχο της εισ� �δου. Ο εσωτερικός χώρος καλύπτεται ακόμη από όγκο χωμάτων, ο οποίος θα αφαιρείται, με ιδιαίτερη προσοχή, στις επόμενες μέρες. Οταν αυτή η αφαίρεση ολοκληρωθεί, θα διαπιστωθεί σε ποια κατάσταση βρίσκεται η πόρτα που αναμένεται να βρεθεί.

Η πορφύρα θεωρήθηκε από την αρχή σύμβολο θεών κ� �ι βασιλιάδων

Επίσης, πραγματοποιούνται, συστηματικά, εργασίες συντήρησης και στερέωσης τόσο της πρόσοψης του μνημείου όσο και του εσωτερικού του αποκαλυπτόμενου χώρου. Παράλληλα με την πρόοδο της ανασκαφικής έρευνας δημιουργούνται οι εργοταξιακές υποδομές, που θα εξασφαλίσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας στους εργαζόμενους και ασφαλέστερη προστασία στο ταφικό μνημείο από τις καιρικές συνθήκες. Χθες ολοκληρώθηκε και η τοποθέτηση του προσωρινού στεγάστρου που καλύπτει εξωτερικά το μνημείο.
Τέλος, υπό την διεύθυνση της κ . Κ. Περιστέρη δημιουργήθηκε διεπιστημονική ομάδα αποτελούμενη από τις ειδικότητες πολιτικού μηχανικού, αρχιτέκτονα, γεωτεχνικού, τοπογράφου, συντηρητή και γεωλόγου, η οποία θα παρέχει την αναγκαία τεχνική υποστήριξη σε επίπεδο μελετών και εργασιών, που απαιτούνται για τη διασφάλιση του μνημείου. Δόθηκε προτεραιότητα στις μελέτες και εργασίες για την απορροή των ομβρίων, για τη στατική ενίσχυση των αποκαλυπτομένων τοίχων, για τη συντήρηση επιφανειών, ποικίλης υφής, και των χρωμάτων.

Κ. ΠΕΡΙΣΤΈΡΗ
«Ενα μνημείο πρέπει να συντηρείται, αλλιώς το χάσαμε»
«Ενα μνημείο βγαίνει και παράλληλα συντηρείται, αλλιώς το χάσαμε», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ανασκαφέας Κατερίνα Περιστέρη.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, το μαύρο χρώμα που χρησιμοποιούσαν οι ζωγράφοι της εποχής ήταν ο άνθρακας, το κάρβουνο. Το πορφυρό χρώμα, γνωστή ως «πορφύρα» από αρχαιοτάτων χρόνων σαν βασιλική βαφή, ήταν η ωραιότερη και ακριβότερη βαφή. Η πορφύρα θεωρήθηκε από την αρχή ευγενές χρώμα και σύμβολο των θεών και βασιλιάδων. Η λέξη πορφύρα είναι το συνολικό όνομα μιας ομάδας κοχυλιών κα� � απαιτούνταν μεγάλος αριθμός κοχυλιών και άλλων μαλακίων που συγκεντρώνονταν σταγόνα σταγόνα.
Το μπλε χρώμα είναι ο αζουρίτης, από τον λαζουρίτη (lapis lazuli), που σημαίνει πέρα από τις θάλασσες, διότι υπήρχε αποκλειστικά στην Περσία. Για την παραγωγή του απαιτούνταν περίπλοκες μέθοδοι, γι' αυτό και ήταν ακριβό υλικό. Αλλη μια ομάδα μπλε είναι οι ενώσεις χαλκού με αμμωνία, ενώ το μπλε κοβαλτίου χρησιμοποιήθηκε ευρέως, καθώς επίσης το «λαζούρι» - έτσι ονομαζόταν το ινδικό, που είναι το χρώμα μαβί, φυτικό και το έφερναν από την Ινδία.

Εθνος

Πηγή: http://www.eglimatikotita.gr/