Φανταστική περιπέτεια

«Μη με ρωτήσεις τι θα έχεις να κάνεις αν πραγματικά δεν χρειάζεται να δουλεύεις» λέει ο κ. Πετρίδης στο τελευταίο του κείμενο...

Κατά τις συζητήσεις για το πρόγραμμα της Αφροδίτης έχω παρατηρήσει ότι πολλοί άνθρωποι κάνουν αυτή την ερώτηση. Αυτό συμβαίνει επειδή η κοινωνική οργάνωση που προτείνει η Αφροδίτη συνιστά καινοτομία ιστορικών διαστάσεων που έχει τη δυνατότητα ν' αλλάξει, κυριολεκτικά, τα πάντα.

Νομίζω ότι ο σωστός τρόπος να προσεγγίσει κάποιος το πρόγραμμα της Αφροδίτης είναι να το δει, να το σκεφτεί, να το μελετήσει, στη βάση των προοπτικών του. Να ''δει'' δηλαδή, σε πρώτη φάση, δύο και τρείς γενιές μακριά, νοηματοδοτώντας τον δικό του ρόλο ως μέλος της γενιάς της αρχής και της μετάβασης. Θυμάμαι μια συζήτηση του κ. Φρέσκο κατά τη διάρκεια της οποίας κάποιος του έκανε αυτή ακριβώς την ερώτηση και εκείνος απάντησε, μάλλον με κάποια � �αιχνιδιάρικη και χιουμοριστική διάθεση, «ιστιοπλοΐα»..

Πρέπει να σκεφτούμε πως θα περνάνε το χρόνο τους οι άνθρωποι που θα έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει εντός του προγράμματος. Οι άνθρωποι δηλαδή που δεν θα έχουν δεχθεί επίθεση απ' τις αποσαθρωτικές αξίες του παρόντος συστήματος, οι οποίες μας καταστρέφουν από πολύ νωρίς. Επίσης, επειδή οι νόμοι της εξέλιξης ισχύουν, πρέπει να υποψιαζόμαστε ότι το πρόγραμμα διαρκώς θα βελτιώνεται και θα αναπτύσσεται και μάλιστα εκρηκτικά και συν-εξελικτικά.

Τι θα κάνουν λοιπόν οι άνθρωποι που από παιδιά θα ζουν εντός του προγράμματος; Ιστιοπλοΐα; Ναι. Και στους ωκεανούς και στα άστρα. . .

Φαντάζομαι αυτούς τους ανθρώπους, χαμογελώντας πλατιά, ως φιλόσοφους-επιστήμονες, ως εξερευνητές του σύμπαντος και δημιουργούς ζωής και κοινωνιών σε άλλους πλανήτες και σκέφτομαι… αυτό θα πει πραγματικά φανταστική περιπέτεια. Αρκεί βέβαια η σημερινή φρίκη να μην προλάβει να μας καταστρέψει…

Σωτήρης Ανέστης

Πηγή: http://www.ramnousia.com/