Ο περίγυρός μου όλη μου τη ζωή αποτελείτο από ανθρώπους που έβρισκαν ανυπόστατα τα όσα πρέσβευα. Με θεωρούσαν όχι απλώς ουτοπική, αλλά -ακόμα χειρότερα- ότι κουβαλώ ένα πρόβλημα από την κοιλιά της μάνας μου. Ίσως γιατί παρέμεινα όλα μου τα χρόνια σταθερή στις αξίες μου (δεν συμβιβάστηκα).
Όμως.. παρά του ότι δεν με έπειθαν, κουραζόμουν πάρα πολύ γιατί αισθανόμουν η μόνη «τρελή» γύρω μου, επειδή τις αξίες μου δεν τις έβλεπα πουθενά, αλλά και επειδή δεν είχα κάποιον να τα μοιραστώ -αυτά τα παράξενα, τα δικά μου-, κι όσο έμεναν μέσα μου τόσο φούντωναν. (Επιτακτική ανάγκη να τα βγάλω για να μην εκραγώ!)
Κάποια στιγμή (με τα πολλά) κατάλαβα ότι απευθύνομαι σε λάθος «κοινό»! Επίσης κατάλαβα ότι υπάρχουμε -και είμαστε πολλοί-, μόνο διασκορπισμένοι. (Σήμερα θα πω ότι το βρίσκω πολύ λογικό. Για σκέψου να έσπερνε ολόκληρη την συγκεκριμένη κάστα σε ένα χωράφι; Ποιο το αποτέλεσμα; Κανένα. Φύσηξε λοιπόν τους σπόρους και φυτρώσαμε ανάκατα σε διάφορα μέρη. Ένας σε κάθε χωράφι. Για να έρθει το αποτέλεσμα.)
Μετά την αναλαμπή, άρχισα να γράφω και να στέλνω τα κείμενά μου για ανάρτηση σε μπλογκς. Ήξερα ότι για κάθε κείμενό μου υπάρχει ένας αποδέχτης. Ένας που θα πάρει ό,τι έχω να δώσω. Μοίρασμα!
Εκτός του ότι βοηθιέμαι απόλυτα, μιας και όσο δίνω τόσο γεμίζω, είχα κι ένα επιπλέον όφελος. Βρήκα όλους τους ίδιους μου!!!! Από τα κείμενά μου βρεθήκαμε.
Γράφε δίνοντας τον εαυτό σου για να βρεθείς με τους ίδιους σου.
Αν βρει ο καθένας τους δικούς του θα δούμε ότι ήμασταν -από πάντα- χιλιάδες.
Υ.Γ. Με τον περίγυρό μου δεν συνομιλώ, δεν μοιράζομαι. Αυτό το κάνω μόνο με τους ίδιους μου. (Γιατί δεν έχουν να δώσουν, μόνο με ξεζουμίζουν.) Στον περίγυρό μου φέρνω το αποτέλεσμα του σεναρίου ΜΕ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΟΥ. Είμαι οι αξίες μου στη ζωή μου (τρώνε στη μάπα με το στανιό αυτό που κι εκείνοι θέλουν αλλά έχουν πείσει εαυτούς ότι δεν γίνεται. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης των ανυπότακτων σπόρων).
Πηγή: http://www.ramnousia.com/
No comments:
Post a Comment