Η θέα της Βαρκελώνης από τους λόφους βόρεια της πόλης είναι καταπληκτική! Θα μπορούσαν εκεί να χτίσουν μοντέρνες βίλες και πολυτελείς πολυκατοικίες. Ο σταθμός του μετρό είναι από τους νεότερους και πιο όμορφους. Όμως, εκεί υπάρχει μια συνοικία κρυμμένη από τους τουρίστες μια Βαρκελώνη που βιώνει την κρίση στην καθημερινότητά τους.
Το επίσημο όνομά της είναι Θιουδάδ Μεριδιάνα αλλά οι περισσότεροι την γνωρίζουν ως «Θιουδάδ Ντορμιτόριο» (Υπνοδωμάτιο). Και αυτό γιατί όσοι μένουν εκεί, νοικιάζουν και μόνο. Πολλές φορές νοικιάζουν ένα δωμάτιο για μία εβδομάδα, γιατί δεν έχουν χρήματα για παραπάνω. Τα κτίρια κατασκευάστηκαν για να στεγάσουν την εσωτερική μετανάστευση της δεκαετίας του '70. Πολλοί Ισπανοί, κυρίως από την αγροτική Ανδαλουσία, έφθαναν στην Βαρκελώνη για να δουλέψουν ως εργάτες σε βιομηχανίες, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΕΘΝΟΣ». Τα τελευταία χρόνι α τα σπίτια πουλήθηκαν σε νέους μετανάστες, από το εξωτερικό αυτή τη φορά. Λατίνοι και Αφρικανοί έφτασαν στη γειτονιά και με την ευφορία που επικρατούσε στις αρχές της δεκαετίας αγόρασαν σπίτι με δάνεια.
Η υποθήκη έφτανε μέχρι και τις 300.000 ευρώ. «Η περιοχή παρουσιάζει το μεγαλύτερο πρόβλημα με τις κατασχέσεις σπιτιών από τις τράπεζες», λέει ο Ιβάν από τη Χιλή, ιδιοκτήτης ενός παραδοσιακού καφέ της περιοχής. «Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εργάτες σε βιομηχανία, η ανεργία ξεπερνά το 60%. Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε δύο εξώσεις και αναμένονται κι άλλες. Έτσι είναι εδώ το τελευταίο χρόνο», λέει ο Πέδρο, ένας από τους τελευταίους αρχικούς κατοίκους, που εχει να κάνει μεροκάματο πάνω από τρεις μήνες.
Στον απέναντι λόφο άρχισαν να κτίζονται τα πρώτα παραπήγματα, δείγμα φαβέλας της Λατινικής Αμερικής. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν δουλειά, ούτε στέγη.
Στον απέναντι λόφο υπάρχουν μοντέρνες πολυκατοικίες. «Εργαζόμενοι είναι και αυτοί αλλά έχουν δουλειά με καλό μισθό», λέει ο Χοσέ. Μόνη βοήθεια η τοπική εκκλησία που βοηθά με τρόφιμα όσους έχουν πρόβλημα. «Το κράτος δίνει δύο χρόνια επίδομα ανεργίας και μετά τίποτα. Τώρα ακούω πως θα έχουμε πρόβλημα με τα νοσοκομεία», συνεχίζει.
Το επίσημο όνομά της είναι Θιουδάδ Μεριδιάνα αλλά οι περισσότεροι την γνωρίζουν ως «Θιουδάδ Ντορμιτόριο» (Υπνοδωμάτιο). Και αυτό γιατί όσοι μένουν εκεί, νοικιάζουν και μόνο. Πολλές φορές νοικιάζουν ένα δωμάτιο για μία εβδομάδα, γιατί δεν έχουν χρήματα για παραπάνω. Τα κτίρια κατασκευάστηκαν για να στεγάσουν την εσωτερική μετανάστευση της δεκαετίας του '70. Πολλοί Ισπανοί, κυρίως από την αγροτική Ανδαλουσία, έφθαναν στην Βαρκελώνη για να δουλέψουν ως εργάτες σε βιομηχανίες, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΕΘΝΟΣ». Τα τελευταία χρόνι α τα σπίτια πουλήθηκαν σε νέους μετανάστες, από το εξωτερικό αυτή τη φορά. Λατίνοι και Αφρικανοί έφτασαν στη γειτονιά και με την ευφορία που επικρατούσε στις αρχές της δεκαετίας αγόρασαν σπίτι με δάνεια.
Η υποθήκη έφτανε μέχρι και τις 300.000 ευρώ. «Η περιοχή παρουσιάζει το μεγαλύτερο πρόβλημα με τις κατασχέσεις σπιτιών από τις τράπεζες», λέει ο Ιβάν από τη Χιλή, ιδιοκτήτης ενός παραδοσιακού καφέ της περιοχής. «Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εργάτες σε βιομηχανία, η ανεργία ξεπερνά το 60%. Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε δύο εξώσεις και αναμένονται κι άλλες. Έτσι είναι εδώ το τελευταίο χρόνο», λέει ο Πέδρο, ένας από τους τελευταίους αρχικούς κατοίκους, που εχει να κάνει μεροκάματο πάνω από τρεις μήνες.
Στον απέναντι λόφο άρχισαν να κτίζονται τα πρώτα παραπήγματα, δείγμα φαβέλας της Λατινικής Αμερικής. Πρόκειται για ανθρώπους που δεν δουλειά, ούτε στέγη.
Στον απέναντι λόφο υπάρχουν μοντέρνες πολυκατοικίες. «Εργαζόμενοι είναι και αυτοί αλλά έχουν δουλειά με καλό μισθό», λέει ο Χοσέ. Μόνη βοήθεια η τοπική εκκλησία που βοηθά με τρόφιμα όσους έχουν πρόβλημα. «Το κράτος δίνει δύο χρόνια επίδομα ανεργίας και μετά τίποτα. Τώρα ακούω πως θα έχουμε πρόβλημα με τα νοσοκομεία», συνεχίζει.
Πηγή: http://www.greekznews.com/
No comments:
Post a Comment