ΜΚΟ συνοδεία τσόντας

Αργά το βράδυ, κατά τις πρωινές ώρες, αρχίζει σε ορισμένα κανάλια με κόκκινα αστέρια ένας παράξενος διαφημιστικός χορός. Διάφορες απίθανες Μη Κυβερνητικές (αλλά με κρατική χρηματοδότηση) Οργανώσεις προβάλλουν τα ευεργετήματα του έργου που επιτελούν συνοδεία τσόντας.


Ελεήμονες εταιρείες συνδιαφημίζονται με τον ανηλεή κόσμο της πορνείας. Φυσιολατρικές σειρήνες, ονειρευόμενες να μας ξυπνήσουν ώστε να αντιληφθούμε επιτέλους τους κινδύνους που απειλούν το περιβάλλον, συναγωνίζονται τα κουδουνίσματα των ροζ τηλεφώνων που τάζουν κοιμισμένες πιπίνες… Ζωάκια του δάσους, που αν και προστατευόμενα έχουν τη γούνα τους καμένη, συνοδεύονται από σποτάκια ξέστηθων κυριών που κυκλοφορούν στη φύση με πλαστικά γουνάκια… Κατοικίδια που ζητούν τον οβολό μας για να εξασφαλίσ� �υν τρυφερή προστασία συγκατοικούν με πορνίδια που υπόσχονται άγρια εξουσία… Και το χειρότερο: οργανώσεις Κατά της Βίας και Υπέρ των Γυναικών συναγελάζονται με αγγελίες που προπαγανδίζουν τη σαδιστική βία των αρσενικών… Συχνά μάλιστα οι διαφημίσεις αυτές πέφτουν σε σοφή εναλλαγή: μία της κοινωνικής προστασίας, μία της πληρωμένης λαγνείας.

Θα μου πείτε, το πράγμα είναι απλώς γελοίο – και πράγματι θα ήταν αν δεν συνέβαινε να είναι τόσο θλιβερό. Αναρωτιέμαι λοιπόν: τόσο πολύ έχουν χάσει το μέτρο οι υπεύθυνοι αυτών των οργανώσεων; Γιατί κανείς νουνεχής άνθρωπος που θα ήταν επικεφαλής, ας πούμε, της εταιρείας για την προστασία της ήμερης μολόχας δεν θα συναινούσε να συνδιαφημιστεί με την άγρια τσουκνίδα!

Τι συμβαίνει επομένως; Ενδίδουν στο γεγονός ότι αυτή την ώρα η προβολή τούς έρχεται φτηνά; Αν πρόκειται για αυτό, πέφτουν έξω γιατί η φτήνια της ζώνης πληρώνεται ακριβά. Η κακή γειτονία κοστίζει περισσότερο από το χαμηλό ενοίκιο. Το ξέρει ακόμα και ο χειρότερος μεσίτης. Αυτοί που μεσιτεύουν ωραίες ιδέες δεν το πήρανε χαμπάρι; Δεν αντιλαμβάνονται ότι διασύρονται και γελοιοποιούνται από τη γειτνίαση με την αισχρότητα, τα δε αγαθά που υποτίθεται ότι υπερασπίζουν εξευτελίζονται από τη συνάφεια με τα πρόστ� �χα και βαρετά υποπροϊόντα του συρμού;

Αν πάλι το κάνουν από σκοπού, ως μια αντιπρόταση στην αθλιότητα (γιατί το σκέφτηκα κι αυτό), τότε πέφτουν διπλά έξω. Τι ελπίζουν δηλαδή; Να ευαισθητοποιήσουν τον αποχαυνωμένο θεατή ή να θέσουν μπροστά σε κανένα αυστηρό συνειδησιακό δίλημμα τους νταβατζήδες; Αν πάλι σκέφτονται να εξεγείρουν ηθικά τα κορίτσια της συμφοράς βαράνε λάθος πόρτα: εκείνες τις ώρες ακριβώς δουλεύουν σκληρά τα καημένα.


Ηρακλής Δ.Λογοθέτης

Πηγή: http://www.ramnousia.com/